dag 17: armoe troef???

Onze eerste dag in Rio de Janeiro! Vandaag hebben we in de ochtend een tour gepland staan die ons het leven in de favela zou laten zien. We zouden om half 10 opgehaald worden door onze gids. Dus eerst rustig opstaan en ontbijten. Toen onze gids, genaamd Gabriel ons kwam ophalen, moesten we nog even wachten op een Amerikaan die ook mee zou lopen en vanuit een ander hotel moest komen. Daarna zijn we met de metro naar een uitkijktoren gegaan die uitzicht geeft over de favela. Voor degenen die het niet weten, een favela is te vergelijken met een soort luxe sloppenwijk. De huizen zijn wel gemaakt van steen, maar de mensen die er wonen behoren wel tot de mindere lagen van de bevolking. Gabriel is zelf opgegroeid in de favela die wij gaan bezoeken, en kent daarom ook goed de weg daar. Voor buitenstaanders is de favela namelijk een groot doolhof. Hij nam ons mee door de wijk, vertelde veel en liet ons de belangrijkste zaken in de wijk zien. Hierdoor zagen we wel wat van de dagelijkse gang van zaken in zo'n favela. Ook zagen we dat het niet allemaal armoe troef is hier. Er is gewoon elektriciteit en meer dan eens hebben mensen ook gewoon tv etc. Wat wel opvalt is dat de huizen hier zomaar op elkaar en niet erg geordend zijn gebouwd. Gabriel legde ook uit dat als je hier een extra verdieping op je huis wil bouwen, je dat gewoon maar moet doen. Er zijn geen richtlijnen of mensen die de bouw in het oog houden. Dit maakt dat het geheel er heel erg rommelig uitziet. Ook de elektriciteitskabels hangen gewoon over de straten. Wat dat betreft kun je van enige ordening toch niet echt spreken. Na een tijdje door de favela te hebben gelopen en meer gehoord te hebben dan ik hier kan vermelden, gingen we lunchen in een plaatselijk restaurantje. Het smaakte ons allemaal prima en we konden nog een stukje verder voordat we afscheid zouden nemen van Gabriel. We ontmoetten nog min of meer de popeye van de favela. Hij noemt zichzelf Rocky en zorgt voor het transport van alle grote spullen naar boven de favela in. Volgens Gabriel bestaat er een documentaire over Rio waar Rocky ook in zit. Hierin sjouwt hij een koelkast op zijn rug de trappen van de favela op. Ook Ted optillen was totaal geen moeite voor hem! We snapten wel waarom hij hier een heldenstatus heeft. Na de ontmoeting met Rocky was het tijd om weer naar het hotel te gaan. We werden afgezet op de straat waar ons hotel aan lag, en kregen ook nog even een adresje voor een goed etentje die avond. Na ons even omgekleed te hebben in het hotel zijn we natuurlijk nog even de Copacabana op geweest. Deze kunnen we zien vanuit ons hotel, dus de afstand valt alleszins mee. Nu zijn wij vanuit onze vakanties in Zeeland ook wel gewend aan zwemmen in de zee met wat golven, maar de golven hier slaan alles! Meer dan de helft van de tijd kun je niet eens blijven staan als zo'n golf tegen je aan klapt! Nu houden wij er wel van om een beetje te duiken en springen in de golven dus is dit perfect voor ons. We hebben dan ook lang gezwommen in deze Atlantische oceaan, eigenlijk totdat de onderstroming te sterk werd en er een rode vlag op het strand verscheen als teken dat er niet meer gezwommen mocht worden. Hierna hebben we ons in het hotel even afgedoucht, voordat we zijn gaan eten. Het aanbevolen restaurant bleek een grillrestaurant, maar dan een die we in Nederland niet kennen. Je betaalde een vaste prijs voor all you can eat, en de obers kwamen langs met grote spiesen vlees en schepten voor je op. Het smaakte heel goed en zag er ook heel erg leuk uit! Iedereen zat ook helemaal propvol aan het einde van de avond! Hierna zijn we teruggegaan naar ons hotel, hebben we nog een potje gekaart en zijn daarna gaan slapen. Morgen hebben we weer een actieve dag op het programma staan. Welterusten!
Jordi (ook namens de rest)