dag 14, 15, 16: kamperen in de Okavango Delta
Vanaf vandaag was het voor even gedaan met de luxe. We zouden aan wildcamping gaan doen in de Okavango Delta. Even geen lodges meer maar gewone tentjes op een open plek op een eilandje in de Delta. We stonden vroeg op om niet op het heetst van de dag onderweg te hoeven zijn.
Eerst was het nog een stukje rijden naar de plek vanwaar we met mokoro's zouden worden opgepikt. Deze mokoro's zijn een soort kano's die van oorsprong worden gemaakt van een uitgeholde stam van de zogenaamde sausage tree. Dit omdat deze bomen mooi recht omhoog groeien met een rechte stam en daarom enorm geschikt zijn voor de productie van mokoro's. Helaas werden er zoveel mokoro's gemaakt om mensen te vervoeren en voor het nostalgische gevoel dat er nu ook veel mokoro's van fiberglas gemaakt worden.
Met deze bootjes gingen we dus op weg naar het kamp. Twee mensen per boot plus nog een zogenaamde poler, een soort peddelaar die de boot vooruit duwde met een lange paal. Zoals je dat ook wel eens in filmpjes ziet. Hoe we uiteindelijk al die bagage, 13 mensen (Federica bleef achter) en alle etenswaren en kookspullen in negen mokoro's hebben gekregen is de hele groep nog steeds een raadsel maar we zijn er gekomen. Het was een heerlijk ontspannen tochtje door de rietkragen van de Delta heen. Zo'n boot gaat niet erg hard dus je hebt wel wat tijd om rond te kijken tijdens de tocht.
Na een dik uur kwamen we aan bij onze kampplaats, waar onze polers begonnen met het opzetten van de tenten. Deze polers waren er dus niet alleen om te varen maar ook om ons te voorzien van gemakken als tenten en warm water om eventueel te douchen.
Omdat de Delta nog verder naar het noorden ligt dan we al zaten, is het hier ook nog warmer dan wat we al hadden. Je moet hier 's middags echt uit de volle zon blijven, anders is het niet te harden. Ook in je tent gaan zitten is dan niet echt een optie, we hebben de middagen dus maar in de schaduw van de bomen doorgebracht. Ted en Marjo pakten hun boeken dan maar en Fylis en ik hebben heel wat uurtjes zitten kaarten met Chris en Sarah, het Australische stel. Erg gezellig en helemaal niet erg om zo de middagen door te brengen.
Op de eerste avond hebben we voor het eten uit nog een korte game walk gedaan. Te voet de bush in op zoek naar dieren, ook de hoofdpoler was mee als gids. Deze man legde in enigszins gebrekkig Engels (wat de meeste polers sowieso niet spreken) uit wat al de verschillende planten en dierensporen betekenden en welke waarden ze hadden. Dat was een verschil vergeleken met eerdere gamedrives en -walks. Omdat je lopend niet zo veel dieren vindt worden planten en sporen ook erg belangrijk, en als je dan een vogel spot is dat al heel mooi. Desondanks hadden we het goed naar ons zin, maar iedereen bleef toch een beetje zenuwachtig. Zo lopend, zonder enige bescherming ben je toch een beetje bang dat er opeens een leeuw tevoorschijn schiet... Dit bleek wel toen er opeens uit een bos hoog gras een steenbuck tevoorschijn schoot en wegrende. Iedereen schrok zich een ongeluk! Verder vonden we niet veel meer, en zo keerden we terug naar het kamp voor het avondeten.
Na het eten hebben Fylis en ik nog een potje gepokerd met Chris, Sarah en Ruan, die fiches had geregeld door verschillende zaadjes en lucifers waardes te geven. Het eindigde in een spannende all-in finale tussen Fylis en mijzelf, die uiteindelijk door ondergetekende werd gewonnen.
Hierna zijn we gaan slapen, omdat we er de volgende morgen alweer vroeg uit moesten voor een lange ochtendgamewalk.
Zoals gezegd, de volgende ochtend om half 7 op en hup de mokoro in. We gingen naar het grootste eiland, weer samen met de hoofdpoler. Op dit eiland vonden we wel van alles: zebra's, gnoes, impala's, lechwes (een soort moeraswaterbokken) en heel veel vogels.
Na deze gamewalk zijn we teruggegaan voor de brunch, en hebben we de middag weer lezend en kaartend doorgebracht. Rond vijf uur zijn we weer in de mokoro gesprongen en naar een inham gevaren waar een paar nijlpaarden in het water lagen. Leuk om ook op deze manier wildlife te benaderen. Hierna zijn we teruggegaan voor het avondeten. Dit avondeten in de Delta is net wat bijzonderder dan op andere avonden. Ruan heeft gezorgd voor bijzonder vlees dat hij heeft meegenomen. De eerste avond hadden we gnoe en de tweede avond lag er een koedoeschotel op het bord. Erg lekker met toch weer net een andere touch dan gewoon bief of varkensvlees.
Na het eten zorgden de polers voor wat vermaak door eerst liedjes te zingen (op de een of andere reden kunnen willekeurige Afrikanen dit toch beter dan willekeurige Europeanen...) en ons daarna raadseltjes voor te leggen (tricky questions). Grappig en ze vonden het ook leuk als wij er een paar aan hen stelden.
Na dit flauwe kampvuurspelletje zijn we gaan slapen, want de volgende ochtend zou er weer een korte gamewalk plaatsvinden.
Deze gamewalk deden we maar met acht mensen: wij vier, twee Nieuw-Zeelandse mannen, Chris White en Don en twee polers. We voeren in twee mokoro's naar de overkant van het riviertje waar ons kamp aan lag en gingen daar op zoek. De groep die op die plek een kamp had opgezet zei dat er olifanten in de buurt waren dus daar gingen we naar zoeken. Na nog geen tien minuten vonden we ze al, een grote groep olifanten die tegen bomen aan beukten in de hoop dat er noten zouden vallen. Dit was een bijzonder gezicht, zeker omdat we de olifanten nu dus een keer te voet benaderden in plaats van met de auto. Ook was dit een gedrag wat we, zoals Chris zei, nog niet hadden gezien: olifanten die bomen aanvallen. We zijn de hele tijd bij de olifanten gebleven, daar waren ze wel interessant genoeg voor.
Na de walk, die ongeveer anderhalf uur had geduurd, gingen we de rivier weer over naar het kamp waar al veel bedrijvigheid was. Het kamp werd opgebroken en iets meer dan een uur later zaten we inderdaad ook weer in de mokoro's, terug naar de bewoonde wereld. Hier kwamen we een uur later dan ook weer aan.
Na nog een korte rondleiding door het dorp waar de polers woonden maakten we een groepsfoto met de polers erbij en stapten we weer in de jeep, om naar de plaats van de helikoptervluchten over de Delta te gaan die we hadden geboekt.
Daar aangekomen gingen de mensen die hadden geboekt in groepjes van drie in de helikopter, met openstaande deuren! Mooi voor het maken van foto's dus. Fylis, Ted en Marjo gingen samen en ondergetekende ging met Chris en Sarah als eerste. De vlucht duurde 20 minuten en de ervaring was heel mooi! De Delta van boven zien, zo dieren zien en er ook zo dicht boven vliegen is heel mooi! De dieren die voorbijkwamen waren allemaal al wel aan bod gekomen, al zag heli 1 ook nog wel een hyena, die nog maar 1 keer eerder gespot was op deze reis.
Na de vluchten was het snel lunchen en dan terug naar lodge crocodile camp. Hier zouden we weer overnachten, net als de dag voordat we de Delta in gingen. Nadat we in een lodge naast crocodile camp hadden gegeten, gingen we weer terug naar onze chalets en toen we ons hier weer gesetteld hadden wisten we dat ons avontuur in de Delta ten einde was. De luxe en de zachte bedden waren een verademing na de dunne matjes in de tenten, waardoor je praktisch op de grond lag, maar de olifanten op 100 meter van het kamp en de 's nachts huilende hyena's die we konden horen waren toch wel erg bijzonder geweest.
Jordi
Eerst was het nog een stukje rijden naar de plek vanwaar we met mokoro's zouden worden opgepikt. Deze mokoro's zijn een soort kano's die van oorsprong worden gemaakt van een uitgeholde stam van de zogenaamde sausage tree. Dit omdat deze bomen mooi recht omhoog groeien met een rechte stam en daarom enorm geschikt zijn voor de productie van mokoro's. Helaas werden er zoveel mokoro's gemaakt om mensen te vervoeren en voor het nostalgische gevoel dat er nu ook veel mokoro's van fiberglas gemaakt worden.
Met deze bootjes gingen we dus op weg naar het kamp. Twee mensen per boot plus nog een zogenaamde poler, een soort peddelaar die de boot vooruit duwde met een lange paal. Zoals je dat ook wel eens in filmpjes ziet. Hoe we uiteindelijk al die bagage, 13 mensen (Federica bleef achter) en alle etenswaren en kookspullen in negen mokoro's hebben gekregen is de hele groep nog steeds een raadsel maar we zijn er gekomen. Het was een heerlijk ontspannen tochtje door de rietkragen van de Delta heen. Zo'n boot gaat niet erg hard dus je hebt wel wat tijd om rond te kijken tijdens de tocht.
Na een dik uur kwamen we aan bij onze kampplaats, waar onze polers begonnen met het opzetten van de tenten. Deze polers waren er dus niet alleen om te varen maar ook om ons te voorzien van gemakken als tenten en warm water om eventueel te douchen.
Omdat de Delta nog verder naar het noorden ligt dan we al zaten, is het hier ook nog warmer dan wat we al hadden. Je moet hier 's middags echt uit de volle zon blijven, anders is het niet te harden. Ook in je tent gaan zitten is dan niet echt een optie, we hebben de middagen dus maar in de schaduw van de bomen doorgebracht. Ted en Marjo pakten hun boeken dan maar en Fylis en ik hebben heel wat uurtjes zitten kaarten met Chris en Sarah, het Australische stel. Erg gezellig en helemaal niet erg om zo de middagen door te brengen.
Op de eerste avond hebben we voor het eten uit nog een korte game walk gedaan. Te voet de bush in op zoek naar dieren, ook de hoofdpoler was mee als gids. Deze man legde in enigszins gebrekkig Engels (wat de meeste polers sowieso niet spreken) uit wat al de verschillende planten en dierensporen betekenden en welke waarden ze hadden. Dat was een verschil vergeleken met eerdere gamedrives en -walks. Omdat je lopend niet zo veel dieren vindt worden planten en sporen ook erg belangrijk, en als je dan een vogel spot is dat al heel mooi. Desondanks hadden we het goed naar ons zin, maar iedereen bleef toch een beetje zenuwachtig. Zo lopend, zonder enige bescherming ben je toch een beetje bang dat er opeens een leeuw tevoorschijn schiet... Dit bleek wel toen er opeens uit een bos hoog gras een steenbuck tevoorschijn schoot en wegrende. Iedereen schrok zich een ongeluk! Verder vonden we niet veel meer, en zo keerden we terug naar het kamp voor het avondeten.
Na het eten hebben Fylis en ik nog een potje gepokerd met Chris, Sarah en Ruan, die fiches had geregeld door verschillende zaadjes en lucifers waardes te geven. Het eindigde in een spannende all-in finale tussen Fylis en mijzelf, die uiteindelijk door ondergetekende werd gewonnen.
Hierna zijn we gaan slapen, omdat we er de volgende morgen alweer vroeg uit moesten voor een lange ochtendgamewalk.
Zoals gezegd, de volgende ochtend om half 7 op en hup de mokoro in. We gingen naar het grootste eiland, weer samen met de hoofdpoler. Op dit eiland vonden we wel van alles: zebra's, gnoes, impala's, lechwes (een soort moeraswaterbokken) en heel veel vogels.
Na deze gamewalk zijn we teruggegaan voor de brunch, en hebben we de middag weer lezend en kaartend doorgebracht. Rond vijf uur zijn we weer in de mokoro gesprongen en naar een inham gevaren waar een paar nijlpaarden in het water lagen. Leuk om ook op deze manier wildlife te benaderen. Hierna zijn we teruggegaan voor het avondeten. Dit avondeten in de Delta is net wat bijzonderder dan op andere avonden. Ruan heeft gezorgd voor bijzonder vlees dat hij heeft meegenomen. De eerste avond hadden we gnoe en de tweede avond lag er een koedoeschotel op het bord. Erg lekker met toch weer net een andere touch dan gewoon bief of varkensvlees.
Na het eten zorgden de polers voor wat vermaak door eerst liedjes te zingen (op de een of andere reden kunnen willekeurige Afrikanen dit toch beter dan willekeurige Europeanen...) en ons daarna raadseltjes voor te leggen (tricky questions). Grappig en ze vonden het ook leuk als wij er een paar aan hen stelden.
Na dit flauwe kampvuurspelletje zijn we gaan slapen, want de volgende ochtend zou er weer een korte gamewalk plaatsvinden.
Deze gamewalk deden we maar met acht mensen: wij vier, twee Nieuw-Zeelandse mannen, Chris White en Don en twee polers. We voeren in twee mokoro's naar de overkant van het riviertje waar ons kamp aan lag en gingen daar op zoek. De groep die op die plek een kamp had opgezet zei dat er olifanten in de buurt waren dus daar gingen we naar zoeken. Na nog geen tien minuten vonden we ze al, een grote groep olifanten die tegen bomen aan beukten in de hoop dat er noten zouden vallen. Dit was een bijzonder gezicht, zeker omdat we de olifanten nu dus een keer te voet benaderden in plaats van met de auto. Ook was dit een gedrag wat we, zoals Chris zei, nog niet hadden gezien: olifanten die bomen aanvallen. We zijn de hele tijd bij de olifanten gebleven, daar waren ze wel interessant genoeg voor.
Na de walk, die ongeveer anderhalf uur had geduurd, gingen we de rivier weer over naar het kamp waar al veel bedrijvigheid was. Het kamp werd opgebroken en iets meer dan een uur later zaten we inderdaad ook weer in de mokoro's, terug naar de bewoonde wereld. Hier kwamen we een uur later dan ook weer aan.
Na nog een korte rondleiding door het dorp waar de polers woonden maakten we een groepsfoto met de polers erbij en stapten we weer in de jeep, om naar de plaats van de helikoptervluchten over de Delta te gaan die we hadden geboekt.
Daar aangekomen gingen de mensen die hadden geboekt in groepjes van drie in de helikopter, met openstaande deuren! Mooi voor het maken van foto's dus. Fylis, Ted en Marjo gingen samen en ondergetekende ging met Chris en Sarah als eerste. De vlucht duurde 20 minuten en de ervaring was heel mooi! De Delta van boven zien, zo dieren zien en er ook zo dicht boven vliegen is heel mooi! De dieren die voorbijkwamen waren allemaal al wel aan bod gekomen, al zag heli 1 ook nog wel een hyena, die nog maar 1 keer eerder gespot was op deze reis.
Na de vluchten was het snel lunchen en dan terug naar lodge crocodile camp. Hier zouden we weer overnachten, net als de dag voordat we de Delta in gingen. Nadat we in een lodge naast crocodile camp hadden gegeten, gingen we weer terug naar onze chalets en toen we ons hier weer gesetteld hadden wisten we dat ons avontuur in de Delta ten einde was. De luxe en de zachte bedden waren een verademing na de dunne matjes in de tenten, waardoor je praktisch op de grond lag, maar de olifanten op 100 meter van het kamp en de 's nachts huilende hyena's die we konden horen waren toch wel erg bijzonder geweest.
Jordi