dag 5: De grens over
14 juli 2014 - Great Zimbabwe, Zimbabwe
Vandaag zijn we weer vroeg opgestaan, weer om vijf uur. Tenminste, degenen bij wie de wekker wel afliep. Bij Fylis en mij was dit niet gebeurd... maar dit was geen ramp want we konden toch nog ruim eten voordat we zouden vertrekken en we waren mooi op tijd weg.
Gisteravond was ons verteld dat vandaag de zwaarste dag van de reis zou worden. Dit omdat we ongeveer 480 kilometer voor de boeg hadden, en ze bij de grensposten tussen Zuid-Afrika en Zimbabwe doorgaans niet erg snel zijn.
We zijn vertrokken vanuit het kamp, met nog een paar uur krugerpark voor de boeg. In deze uren hebben we nog 3 dieren gezien die we nog niet eerder hadden gezien, een secretarisvogel, een visarend en een boom vol gieren. Hierna zeiden we het krugerpark gedag en gingen we richting Zimbabwe. De grensoversteek was een belevenis op zich. Aan de Zuid-Afrikaanse kant ging het allemaal nog redelijk soepel en vloeiend, maar het verkrijgen van de visa voor Zimbabwe was een hele operatie. Eerst moesten we allemaal een formulier met persoonsgegevens invullen, en daarna moesten we onder begeleiding van Federica deze formulieren gaan inleveren en ons visum kopen. Dit visum invullen moest allemaal met de hand gebeuren dus daar moest even twee uur de tijd voor worden genomen. Daarna gingen we verder naar Great Zimbabwe. Dit zijn ruïnes van de voorlopige hoofdstad van Zimbabwe. Hier staat ook ons hotel voor vanavond, het Great Zimbabwe hotel.
De reis naar het hotel was apart, met veel mensen die langs de weg liepen en heel veel politiecontroles. Volgens de gidsen was dit omdat in Zimbabwe de agenten zelf ook verdienen aan de boetes die ze uitdelen, en zijn ze daarom ook heel strikt. Roan kreeg een snelheidsboete. Ook zijn de Zimbabwaanse wegen niet erg best, Roan noemt dit de African massage, omdat het alles losschudt. Zo kwamen we dus als een tray milkshakes aan bij het hotel Great Zimbabwe.
Het hotel ziet er goed uit, grote kamers met twee tweepersoonsbedden per kamer voor 2. Ook hebben we gegeten in het hotel, de eerste keer dat Roan en Federica niet voor ons hoefden te koken. Na het eten was het snel naar bed want de volgende dag zouden we om half zeven alweer vertrekken naar de ruïnes van Great Zimbabwe.
Jordi
Gisteravond was ons verteld dat vandaag de zwaarste dag van de reis zou worden. Dit omdat we ongeveer 480 kilometer voor de boeg hadden, en ze bij de grensposten tussen Zuid-Afrika en Zimbabwe doorgaans niet erg snel zijn.
We zijn vertrokken vanuit het kamp, met nog een paar uur krugerpark voor de boeg. In deze uren hebben we nog 3 dieren gezien die we nog niet eerder hadden gezien, een secretarisvogel, een visarend en een boom vol gieren. Hierna zeiden we het krugerpark gedag en gingen we richting Zimbabwe. De grensoversteek was een belevenis op zich. Aan de Zuid-Afrikaanse kant ging het allemaal nog redelijk soepel en vloeiend, maar het verkrijgen van de visa voor Zimbabwe was een hele operatie. Eerst moesten we allemaal een formulier met persoonsgegevens invullen, en daarna moesten we onder begeleiding van Federica deze formulieren gaan inleveren en ons visum kopen. Dit visum invullen moest allemaal met de hand gebeuren dus daar moest even twee uur de tijd voor worden genomen. Daarna gingen we verder naar Great Zimbabwe. Dit zijn ruïnes van de voorlopige hoofdstad van Zimbabwe. Hier staat ook ons hotel voor vanavond, het Great Zimbabwe hotel.
De reis naar het hotel was apart, met veel mensen die langs de weg liepen en heel veel politiecontroles. Volgens de gidsen was dit omdat in Zimbabwe de agenten zelf ook verdienen aan de boetes die ze uitdelen, en zijn ze daarom ook heel strikt. Roan kreeg een snelheidsboete. Ook zijn de Zimbabwaanse wegen niet erg best, Roan noemt dit de African massage, omdat het alles losschudt. Zo kwamen we dus als een tray milkshakes aan bij het hotel Great Zimbabwe.
Het hotel ziet er goed uit, grote kamers met twee tweepersoonsbedden per kamer voor 2. Ook hebben we gegeten in het hotel, de eerste keer dat Roan en Federica niet voor ons hoefden te koken. Na het eten was het snel naar bed want de volgende dag zouden we om half zeven alweer vertrekken naar de ruïnes van Great Zimbabwe.
Jordi