dag 9: Hondenweer
18 juli 2014 - Victoria Falls, Zimbabwe
Vandaag was de dag dat we zouden vertrekken uit Hwange national park en naar de Victoria falls zouden gaan. Maar voordat we hier zouden aankomen zouden we eerst nog naar een opvangcentrum voor Afrikaanse wilde honden (painted dogs) gaan. Deze dieren worden in het wild steeds zeldzamer, omdat ze in strikken van stropers belanden die zijn bedoeld voor de dieren waar de honden op jagen.
Doordat deze dieren zo zeldzaam zijn en deze dingen blijven gebeuren, is het werk van het opvangcentrum van groot belang. Het opvangcentrum verzorgt de dieren en probeert ze weer langzaamaan terug uit te zetten in de natuur.
Na het bezoek aan dit centrum en een uitgebreide rondleiding, reden we verder richting Victoria falls. Dit zijn watervallen die tot de grootste ter wereld behoren. Meer dan 100 meter hoog en met heel veel water dat er per minuut doorheen stroomt, zijn ze immens groot. Bij deze watervallen zijn ook veel activiteiten te plannen, maar jullie lezen morgen wel wat we gedaan hebben.
Het bezoek aan de falls zelf bleek een erg natte aangelegenheid te worden. Door al het naar beneden stortende water ontstaat een soort regen die bestaat uit naar boven komend stoom dat weer neerslaat. Dit zorgt voor omstandigheden die erg vergelijkbaar zijn met onze herfst in Nederland. Alleen hebben wij in Nederland er dan geen zon en regenboog bij. Ondanks de geleende regencapes was iedereen toch tot op het bot verkleumd en nat, maar het uitzicht was werkelijk fantastisch geweest.
Na dit bezoek zijn we teruggegaan naar het hotel om een douche te nemen en ons klaar te maken voor een bezoek aan het restaurant mama Africa. Dit restaurant serveert ook veel wild, dus dit moest wel even geproefd worden. Fylis, Ted en Marjo hadden krokodil en ondergetekende had een wrattenzwijn-stoofpotje. Het smaakte allemaal prima en hierna gingen we weer naar het hotel om te gaan slapen en fit te zijn voor de activiteitendag van morgen.
Jorfi
Doordat deze dieren zo zeldzaam zijn en deze dingen blijven gebeuren, is het werk van het opvangcentrum van groot belang. Het opvangcentrum verzorgt de dieren en probeert ze weer langzaamaan terug uit te zetten in de natuur.
Na het bezoek aan dit centrum en een uitgebreide rondleiding, reden we verder richting Victoria falls. Dit zijn watervallen die tot de grootste ter wereld behoren. Meer dan 100 meter hoog en met heel veel water dat er per minuut doorheen stroomt, zijn ze immens groot. Bij deze watervallen zijn ook veel activiteiten te plannen, maar jullie lezen morgen wel wat we gedaan hebben.
Het bezoek aan de falls zelf bleek een erg natte aangelegenheid te worden. Door al het naar beneden stortende water ontstaat een soort regen die bestaat uit naar boven komend stoom dat weer neerslaat. Dit zorgt voor omstandigheden die erg vergelijkbaar zijn met onze herfst in Nederland. Alleen hebben wij in Nederland er dan geen zon en regenboog bij. Ondanks de geleende regencapes was iedereen toch tot op het bot verkleumd en nat, maar het uitzicht was werkelijk fantastisch geweest.
Na dit bezoek zijn we teruggegaan naar het hotel om een douche te nemen en ons klaar te maken voor een bezoek aan het restaurant mama Africa. Dit restaurant serveert ook veel wild, dus dit moest wel even geproefd worden. Fylis, Ted en Marjo hadden krokodil en ondergetekende had een wrattenzwijn-stoofpotje. Het smaakte allemaal prima en hierna gingen we weer naar het hotel om te gaan slapen en fit te zijn voor de activiteitendag van morgen.
Jorfi
We hebben genoten van je reisverhalen.
Verslag 3 t/m 9 kwamen vandaag tegelijkertijd binnen.
Wat een belevenissen!
We kijken uit naar je volgende verhalen.
Groetjes aan Marjo, Ted en Fylis.
Groetjes uit een tropisch Nederland. Kusjes en knuffels van Stijn en Brent moest ik niet vergeten.
Leuk om te lezen hoe jullie je vermaken en meemaken.
Wij vinden het fijn om te lezen hoe de reis verloopt.
Met mij (papa) gaat het goed. Ik heb vorige week woensdag de laatste bestraling gehad en aanstaande dinsdag mag het slangetje eruit voor de sondevoeding. Daar kijk ik naar uit.
Nog veel plezier met de helikopter vluchten.
Groetjes van oma en opa
Mooi dat jullie het leuk vinden om de verhalen en belevenissen te lezen.
Anja, de reden dat verslag 3-9 er nu allemaal tegelijk op kwamen was omdat ik Wifi nodig heb om te kunnen plaatsen en we nu pas weer in een hotel met wifi zitten. Hierom is het ook maar de vraag wanneer ik weer kan plaatsen maar we zullen zien.
Opa, fijn om te horen dat alles goed gaat met je. Ook inderdaad een mooi vooruitzicht dat de sonde verwijderd gaat worden. Van ons allemaal heel veel succes gewenst vanuit hier.