dag 8: snelheid en heel veel dikhuiden
17 juli 2014 - Hwange National Park, Zimbabwe
Vandaag was een zogenaamde gamedrive dag in het Hwange national park. Dit hield in dat we met twee jeeps op pad zouden gaan, in beide jeeps 1 chauffeur, Federica of Roan en 6 toeristen. Wij zaten met z'n vieren bij Federica en Chris en Sarah, het Australische koppel. We zouden de hele dag van 7 tot half 5 in het park doorbrengen en proberen zoveel mogelijk wildlife te spotten. Ook de lunch zou in het park zijn.
Op het begin van de dag is het hier nog erg koud, ongeveer 7 graden. Je bed uitstappen is daarom ook altijd ongeveer het inlopen van een koelcel... Je kunt je voorstellen dat dan met 50 km/uur naar een wildpark toe rijden ook niet echt leuk is. Dus we zaten flink te koukleumen achterin, maar naarmate de dag vorderde werd het wel warmer.
Het leek een vruchtbaar dagje te worden toen we het park inreden. Binnen 10 minuten hadden we al vier diersoorten gespot, koedoes, giraffen, een gnoe en bavianen.
Dit spotten is in dit park ook makkelijker dan in het Kruger. Omdat het landschap hier anders is, is het veel opener en kun je veel verder kijken. Hierdoor hoeven dieren niet per se meteen naast of op de weg te staan om ze te kunnen zien. Dit gekoppeld aan de grote diversiteit die dit park kent, zou het een dag met veel spotten moeten worden.
Dit ging ook goed, veel verschillende diersoorten werden gezien, waaronder de hoornraaf en de roanantilope, die volgens de chauffeur bedreigd en zeldzame 'sightings' waren. Ook leeuwen, giraffen, verschillende soorten vogels, wederom veel olifanten en nog veel meer kwam voorbij. Dit speelde zich allemaal vóór de lunch af. Na de lunch ging dit vrolijk door, met nijlpaarden, opnieuw leeuwen en olifanten, et cetera. Maar na een tijdje kwamen we door een stuk waar al de dieren op vakantie leken... Er werd bar weinig meer gespot. Totdat we ineens om een heuveltje heen reden en een enorme groep olifanten zagen die bij een waterpoel stonden te baden en drinken. Onze chauffeur reed bijna de kudde en de waterpoel in om ons zo dicht mogelijk bij de olifanten te krijgen. Dit was een heel bijzondere ervaring, om zo dicht (ongeveer 5 meter!) bij een groep olifanten te komen en foto's te kunnen nemen.
Na dit moment, dat ongeveer 10 minuten duurde, reden we verder en zagen weer een hele tijd niets. Totdat we opeens twee giraffen zagen staan. Het wonderlijke aan deze giraffen was dat ze de auto compleet links lieten liggen en recht vooruit bleven staren. Nu moeten jullie weten dat giraffen erg angstig aangelegd zijn en alles dat een eventuele bedreiging zou kunnen zijn streng in de gaten blijven houden. Hierdoor was het ook duidelijk dat er nog iets in het hoge gras verborgen moest liggen dat wij niet konden zien. Even later bleek dit ook zo te zijn, want toen we een klein stukje verder reden zag Federica een kop boven het gras uitsteken. Ze zag het eerst aan voor een leeuw maar verbeterde zich direct, het was een cheeta! Ook zeer zeldzaam om te zien, maar we hadden zelfs nog meer geluk, zo bleek toen de cheeta opstond. Er bleken drie welpen in het gras te zitten, en zij werden zichtbaar toen de moeder wegliep. De welpen lieten iedereen smelten, drie kleine knuffelcheetaatjes! Toen de jeep naast ons weer startte doken ze weer weg in het hoge gras en hoorde je alleen nog af en toe het gepiep wat ze maakten om hun moeder te roepen. Ondertussen liep moeder weg om te gaan jagen op een kudde impala's, maar ze verdween uit beeld, zodat we maar verder reden.
Na dit indrukwekkende moment en veel uitroepen over hoe lucky we wel niet waren om dit gezien te hebben reden we verder naar de uitgang van het park. Onderweg zagen we niet veel bijzonders meer, maar het was ook moeilijk geweest om dit nog te overtreffen.
Eenmaal terug in het kamp kregen we de mededeling dat er over drie uur een braai zou zijn en dat we tot die tijd vrij zouden zijn. We zijn naar onze huisjes gegaan en op het balkon gaan zitten om naar de waterpoel te lijken die achter het huisje lag. Dit legde ons geen windeieren want na ongeveer een uur kwam er een grote kudde olifanten drinken bij de poel! Wat een lompe dieren zijn dat trouwens, merkten we later op de avond... Toen de olifanten weg waren kwamen nog een stel bushbucks drinken, en vrij snel hierna weer een kudde olifanten! Een hiervan ging het bos in, richting de plaats waar we straks de braai zouden hebben... Hij werd gelukkig weggejaagd en verdween weer. Maar de olifanten bleven komen! Na weer een paar minuten kwam er weer een kudde aan! Hiervan ging er weer een het bos in, en deze was niet zo makkelijk het bos uit te krijgen. Deze olifant heeft tot 's avonds in het kamp rondgelopen en takken van de bomen afgebroken. Ook toen we in bed lagen hoorden we zo nu en dan nog wat olifanten bij de poel water komen drinken.
Jordi
Op het begin van de dag is het hier nog erg koud, ongeveer 7 graden. Je bed uitstappen is daarom ook altijd ongeveer het inlopen van een koelcel... Je kunt je voorstellen dat dan met 50 km/uur naar een wildpark toe rijden ook niet echt leuk is. Dus we zaten flink te koukleumen achterin, maar naarmate de dag vorderde werd het wel warmer.
Het leek een vruchtbaar dagje te worden toen we het park inreden. Binnen 10 minuten hadden we al vier diersoorten gespot, koedoes, giraffen, een gnoe en bavianen.
Dit spotten is in dit park ook makkelijker dan in het Kruger. Omdat het landschap hier anders is, is het veel opener en kun je veel verder kijken. Hierdoor hoeven dieren niet per se meteen naast of op de weg te staan om ze te kunnen zien. Dit gekoppeld aan de grote diversiteit die dit park kent, zou het een dag met veel spotten moeten worden.
Dit ging ook goed, veel verschillende diersoorten werden gezien, waaronder de hoornraaf en de roanantilope, die volgens de chauffeur bedreigd en zeldzame 'sightings' waren. Ook leeuwen, giraffen, verschillende soorten vogels, wederom veel olifanten en nog veel meer kwam voorbij. Dit speelde zich allemaal vóór de lunch af. Na de lunch ging dit vrolijk door, met nijlpaarden, opnieuw leeuwen en olifanten, et cetera. Maar na een tijdje kwamen we door een stuk waar al de dieren op vakantie leken... Er werd bar weinig meer gespot. Totdat we ineens om een heuveltje heen reden en een enorme groep olifanten zagen die bij een waterpoel stonden te baden en drinken. Onze chauffeur reed bijna de kudde en de waterpoel in om ons zo dicht mogelijk bij de olifanten te krijgen. Dit was een heel bijzondere ervaring, om zo dicht (ongeveer 5 meter!) bij een groep olifanten te komen en foto's te kunnen nemen.
Na dit moment, dat ongeveer 10 minuten duurde, reden we verder en zagen weer een hele tijd niets. Totdat we opeens twee giraffen zagen staan. Het wonderlijke aan deze giraffen was dat ze de auto compleet links lieten liggen en recht vooruit bleven staren. Nu moeten jullie weten dat giraffen erg angstig aangelegd zijn en alles dat een eventuele bedreiging zou kunnen zijn streng in de gaten blijven houden. Hierdoor was het ook duidelijk dat er nog iets in het hoge gras verborgen moest liggen dat wij niet konden zien. Even later bleek dit ook zo te zijn, want toen we een klein stukje verder reden zag Federica een kop boven het gras uitsteken. Ze zag het eerst aan voor een leeuw maar verbeterde zich direct, het was een cheeta! Ook zeer zeldzaam om te zien, maar we hadden zelfs nog meer geluk, zo bleek toen de cheeta opstond. Er bleken drie welpen in het gras te zitten, en zij werden zichtbaar toen de moeder wegliep. De welpen lieten iedereen smelten, drie kleine knuffelcheetaatjes! Toen de jeep naast ons weer startte doken ze weer weg in het hoge gras en hoorde je alleen nog af en toe het gepiep wat ze maakten om hun moeder te roepen. Ondertussen liep moeder weg om te gaan jagen op een kudde impala's, maar ze verdween uit beeld, zodat we maar verder reden.
Na dit indrukwekkende moment en veel uitroepen over hoe lucky we wel niet waren om dit gezien te hebben reden we verder naar de uitgang van het park. Onderweg zagen we niet veel bijzonders meer, maar het was ook moeilijk geweest om dit nog te overtreffen.
Eenmaal terug in het kamp kregen we de mededeling dat er over drie uur een braai zou zijn en dat we tot die tijd vrij zouden zijn. We zijn naar onze huisjes gegaan en op het balkon gaan zitten om naar de waterpoel te lijken die achter het huisje lag. Dit legde ons geen windeieren want na ongeveer een uur kwam er een grote kudde olifanten drinken bij de poel! Wat een lompe dieren zijn dat trouwens, merkten we later op de avond... Toen de olifanten weg waren kwamen nog een stel bushbucks drinken, en vrij snel hierna weer een kudde olifanten! Een hiervan ging het bos in, richting de plaats waar we straks de braai zouden hebben... Hij werd gelukkig weggejaagd en verdween weer. Maar de olifanten bleven komen! Na weer een paar minuten kwam er weer een kudde aan! Hiervan ging er weer een het bos in, en deze was niet zo makkelijk het bos uit te krijgen. Deze olifant heeft tot 's avonds in het kamp rondgelopen en takken van de bomen afgebroken. Ook toen we in bed lagen hoorden we zo nu en dan nog wat olifanten bij de poel water komen drinken.
Jordi